Zapraszamy do biblioteki w dniach 11.03.2022 – 21.03.2022 na prezentację dorobku twórczego G.G.Marqueza. Zachęcamy szczególnie maturzystów i ich młodszych kolegów do sięgania po eksponowaną w czytelni literaturę oraz zapoznanie się z przełożonymi na język filmowy   i plastyczny dziełami autora. To doskonała okazja, aby każdy z Was mógł przekonać się o tym, w jaki sposób świat literacki koresponduje ze sztuką.

    Postać kolumbijskiego powieściopisarza, dziennikarza, działacza społecznego i jednego z najwybitniejszych twórców realizmu magicznego, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury (1982) za: „powieści i opowiadania w których fantazja i realizm łączą się w złożony świat poezji, odzwierciedlającej życie i konflikty całego kontynentu” – zasługuje na szczególne miejsce w naszej pamięci. Przykładem realizmu magicznego jest Sto lat samotności, uznane za najważniejsze dzieło literatury hiszpańskojęzycznej. Pisarz przedstawił historię, w której odnajdują się czytelnicy w najodleglejszych zakątkach świata. Mocando, będące metaforą Kolumbii i Ameryki Łacińskiej , może być wszędzie. W powieści legendy sąsiadują z faktami historycznymi, fantastyka splata się  z brutalnymi realiami politycznymi, lokalny folklor styka się z elementami biblijnymi i mitologicznymi. Mistrzowsko opowiedziana saga rodu Buendia jest syntezą złożonej rzeczywistości latynoamerykańskiej, a jednocześnie metaforą losów współczesnego człowieka.  Sto lat samotności przyniosła pisarzowi rozgłos, pobiła rekordy poczytności.

     Marquez w swojej twórczości często tworzy satyryczny wizerunek latynoamerykańskiego dyktatora, sięga do historii miłosnych, daje wyraz swemu zaangażowaniu politycznemu, dodaje elementy autobiograficzne. Jego dzieła zapisały się na listach klasyki i znane są na całym świecie. Sugerujemy Wam przede wszystkim  lekturę Stu lat samotności oraz dostępnych w naszej bibliotece tytułów. Są to: Miłość w czasach zarazy ( tematem miłość silniejsza od samotności, od fatum i od śmierci, spełniona po półwiecznym oczekiwaniu), Dwanaście opowiadań tułaczych, Generał w labiryncie, Jesień patriarchy, Na fałszywych papierach w Chile, Nie ma kto pisać do pułkownika, O miłości i innych demonach.  Marquez za życia nazywany Homerem Ameryki Łacińskiej i Cervantesem naszych czasów inspirował filmoznawców. Zachęcamy Was do obejrzenia ekranizacji Miłości w czasach zarazy (2007) reż. Marek Newell, O miłości i innych demonach (2009) reż. Hilda Hidalgo, Nie ma kto pisać do pułkownika (1999) reż. Arturo Ripstein oraz opowiadań z tomu W tym mieście nie ma złodziei czy powieści Zła godzina (2004).  Z pewnością będzie to dobra okazja, aby odpowiedzieć na pytanie czy adaptacje dorównują literackim oryginałom. Wielbicieli twórczości Marqueza ucieszy informacja, że Netfix kupił prawa do ekranizacji Stu lat samotności i na podstawie książki powstanie serial.

      Niezwykłego talentu i umiejętności wymaga pokazanie literatury na ekranie. Równie trudnym zadaniem okazuje się przeniesienie jej na płótno. Ciekawego przełożenia prozy Marqueza dokonała polska artystka, graficzka, malarka, performerka Sabina Woźnicka. W latach 2004-2006 stworzyła cykl inspirowany jego twórczością „ Sto lat samotności: rzeczywistość i fikcja wg G.G. Marqueza”.  Artystka od kilku lat mierzy się ze światem literackim Noblisty. Inspiracją serii jej obrazów stały się: Sto lat samotności, Miłość w czasach zarazy, Jesień patriarchy, Generał w labiryncie. Intensywna proza, przenikające się plany czasowe i przestrzenne, nasycenie barwami i zapachami, dziwność wydarzeń, żywioł słowa dały jej możliwość stworzenia malarskiego odpowiednika literackiego.

Wszystkich zainteresowanych zapraszamy do biblioteki.